maandag 16 april 2012

Sarko of Hollande?

Aanstaande zondag vindt de eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen plaats. Dat wil zeggen dat vrijwel de hele Franse economie plat ligt. Niet dat de verkiezingen spannend zijn en iedereen op het puntje van zijn stoel op het resultaat zit te wachten, daar zijn de Fransen te onverschillig voor. Nee, de economie ligt plat omdat er een reden is om plat te liggen. Iedereen wil even afwachten en dat is in een vermoeiend leven best wel handig. De Fransen zijn daar zeer bedreven in. De klant zegt tegen de verkoper dat hij even afwacht. De verkoper meldt zijn chef dat de klant even afwacht, logisch in deze situatie. De chef rapporteert aan zijn PDG (Président Directeur Général is het Franse woord voor baas) dat de klant gelet op de situatie een logische afwachtende houding aanneemt. In politiek opzicht is Frankrijk een bizar land. Charles de Gaulle maakte een grondwet die de president de macht geeft van een zonnekoning. Althans wanneer de meerderheid in het parlement op zijn hand is. Moeten links en rechts het gezamelijk doen dan spreekt men van een cohabitation (samenwonen). Er zijn momenteel drie kandidaten waar alles om draait: Sarkozi, Hollande en Le Pen. De laatste is ultra rechts en zal geen meerderheid krijgen. Van de andere twee kun je stellen dat ze eigenlijk in één persoon verenigd zouden moeten zijn. Zoals een Fransman opmerkte: Sarkozi kan het goed uitleggen maar kan verder niets, Hollande kan veel maar weet het niet uit te leggen. Het is briljante, intelligente technocraat maar heeft de uitstraling van een gemiddelde hanggeranium. En toch is Marie Le Pen van wezenlijk belang. Dat hebben we vroeger met haar vader Jean-Marie gezien. Die had destijds in de voorronde zodanig veel stemmen verzameld dat hij in de tweede ronde alleen met Jacques Chirac overbleef. De Fransen moesten toen dus verplicht kiezen tussen Le Pen en Chirac en hoewel iedereen genoeg had van boefje/zakkenvuller Chirac, was Le Pen al helemaal een nachtmerrie. Het volk moest tussen twee kwaden kiezen en stemde massaal op de Chirac die zo verafschuwd werd. De algemene verwachting is dat Sarko herkozen zal worden. Want hoewel iedereen de balen van Monsieur Chichi heeft, zorgde hij ervoor dat Frankrijk in Europa een hoofdrol ging spelen. En dat is misschien nog wel het allerbelangrijkste voor een Fransoos: grandeur. Ook al komen ze om van de honger, ze willen dat hun land gezien wordt als wereldmacht. Wat zeg ik? Als dé wereldmacht. Dat past helemaal in het Franse beeld waarin de beschaafde wereld ophoudt aan de landsgrens. Alleen Parijzenaars hebben een andere mening, die vinden dat de grans der beschaving moeten getrokken worden bij de Phériphérique.

woensdag 4 april 2012



Binnenkort staat ons trotse dorpje in het centrum van de belangstelling. Op 25, 26 en 27 mei zullen hier namelijk de Franse nationale kampioenschappen VTT (Vélo Tout Terrain, in het Nederlands: Mountain Bike) alsmede het NK Short Track worden gehouden. Onze village zal dan worden overspoeld door tienduizenden mensen, waarvan een gedeelte op de fiets. Met name de Short Track is erg spectaculair, de race speelt zich af in de nauwe straatjes van het centrum, ook langs mijn eigen huis. Het zal u niet verbazen dat een fabrikant van pleisters en verbandmiddelen een der sponsors is.

maandag 2 april 2012

Plano-logisch?


In de lage landen zijn we nuchter opgevoed. Vandaar dat we vinden dat alles logisch moet zijn. Vooral plano-logisch ook. In Nederland is het altijd al zo geweest en in België begint het op te komen: de bomen langs de weg moeten op een onderlinge afstand van exact 50,43 meter staan. Met de waterpas wordt gecontroleerd of de boom wel nauwkeurig de hemel in groeit, kaarsrecht vertikaal. Zelfs is het al zo dat fietspaden worden voorzien van een centrale stippellijn opdat de fietsers niet met elkaar in botsing zouden komen. Elke gemeente heeft een batterij ambtenaren om dat alles op papier te zetten en een andere batterij om de praktijk met grote regelmaat te toetsen aan de betreffende tekening. In Saint-Pompon is dat anders. Op een van de belangrijke weggetjes in de bourg (bebouwde kom) staat al vele jaren een kersenboom die niet recht om hoog wil groeien, hij vertikt het om in de pas te lopen. In het noorden zou deze boom ongetwijfeld al lang geleden zijn geveld. Hij staat ook niet erg logisch. Auto's die hoger dan 135 cm zijn, moeten bukken of een andere weg kiezen. Fietsers, bromfietsers en motards moeten terdege rekening houden met de takken, zo niet dan kunnen er pijnlijke ongevallen ontstaan. Maar dat is in ons dorp geen geldige reden om een boom te vellen. De mens moet rekening houden met de natuur. De boom blokkeert inderdaad de weg, maar maakt die weg tegelijkertijd ook bijzonder mooi. En trouwens, is het zo erg om even te bukken of om even om te rijden?
Ons dorpje barst van dit soort onlogische voorbeelden. In het begin verbaasde ik me erover, later begon ik het steeds meer te waarderen. Het zijn bij nader inzien juist de onlogische zaken die het leven kleur geven en interessant maken. Nu, begin april, staat de kersenboom in bloei, fleurt daarmee het dorp en maakt van het weggetje een welriekende dreef. Voor zoiets moois moet je wat over willen hebben, dat hebben de Pomponnais goed begrepen.