maandag 22 november 2010

Monstre -inconnu - Onbekend monster


Aujourd'hui j'ai vu un monstre inconnu dans la Dordogne.

Heb vandaag een onbekend monster in de Dordogne gezien.

zaterdag 13 november 2010

Hiver indien

Terwijl we hier in het zuiden van de Benelux zandzakjes aan het vullen zijn om de vele overstromingen de baas te kunnen, belt Carine me. Ze zit in Saint-Pompon deze week. Hoe is het weer daar momenteel? Zandzakjes schijnt ze niet nodig te hebben, de lucht is stralend blauw en bij windstilte doet de buitentemperatuur van 19°C bijna zomers aan. De vogels zingen hun hoogste lied en de insecten zoemen. Ach was ik maar...

vrijdag 12 november 2010

Gekke plaatsnamen

Fransozen richten voor alles en nog wat een association op, zo kan iedereen bestuurslid van iets zijn en dat geeft een zeer aanzien. Zo is er tegenwoordig ook een Association die Groupement des Communes aux Noms Burlesques, de vereniging van gemeentes met belachelijke namen. Zelf werd vorig jaar een serieus boek uitgegeven waarin al die gemeentes omschreven zijn. Onze burgemeester Thomas was bij de plechtige onthulling aanwezig, want jawel, ook Saint-Pompon hoort bij die club.
Nu zal het voor een niet-Fransoos vaak moeilijk zijn om het grappige van een plaatsnaam te doorgronden, we beheersen de taal onvoldoende om alle details te doorzien. Andere namen begrijpen we meteen. De plaatsnaam "Moncul" betekent gewoon "mijn kut" en "Montcul" betekent zoiets als "kuttenberg". "Bèze" betekent "neuk" en "Le Deluge" is niets anders dan "de zondvloed". Maar andere namen zoals Vatan of Arnac zijn voor ons moeilijker te doorgronden, zelfs een woordenboek biedt niet altijd soelaas.


donderdag 11 november 2010

Klimaat

Een van mijn blogvolgsters toonde zich een beetje boos op mij. Hoe kon ik beweren dat ik in Saint-Pompon bijna altijd mooi weer heb terwijl zij op vakantie in de Périgord een heel andere ervaring had? Het antwoord dat ik kan geven, is simpel: het département Dordogne kent duizenden pietepeuterige microklimaatjes die het weer bepalen. Het dalletje van de Mandalou waarin Saint-Pompon ligt, is juist breed genoeg om de provinciale weg, het marktpleintje en een handvol huizen te vullen. De hellingen links en rechts zijn bijna loodrecht, tussenin is naar schatting hooguit driehonderd meter. In deze typische omgeving regent het buiten de winterperiode slechts zelden, de Mandalou staat negen maaden per jaar kurkdroog. Terwijl ik in de verte donkere wolken zie, is de lucht hier blauw. Dat heeft trouwens ook invloed op de temperatuur. In de zomer kan het hier vlot een graad of twaalf vriezen, terwijl op de heuvel, nog geen kilometer verder, de thermometer nauwelijks onder nul komt. Maar tussen maart en eind november stijgt het kwik 's middags vlotjes richting 30 graden of meer. Micro-klimaatjes kunnen echt micromicro zijn. Wil je mooi weer, kom dan naar mijn dorpje, zou ik zeggen. Veel toeristen gaan pal aan de oevers van de Dordogne zitten. Dat is weliswaar romantisch, maar houd er rekening mee dat er in het Dordogne-dal op zomerochtenden vaak een dikke mist hangt die pas tegen tien of elf uur optrekt. Daar wordt niet iedereen vrolijk van. Ook zijn er relatief grote verschillen tussen de regio's. Zo hebben het noorden van de Périgord (omgeving Nontron), het centrum (omgeving Périgueux) of het westen (omgeving Bergerac) een minder interessant klimaat dan het zuidoosten van het département (omgeving Sarlat).
Elke dag kijk ik wel een keertje op http://www.weer.nl/ om te zien hoe het weer in Saint-Pompon is. Als ik op de radarbeelden zie dat het overal regent, is de lucht boven mijn geliefde dorpje meestal blauw.Nu wil ik niet zeggen dat Saint-Pompon daarmee uniek is, er zijn veel meer plekjes te vinden met zo'n ideaal microklimaat. Ontdek je plekje.

Vandaag in Saint-Pompon

Ikzelf blijf zielig alleen achter in Schilde. Om haf vier deze morgen is Carine naar Saint-Pompon vertrokken om een weekje op adem te komen. Passeert u deze week ons dorpje en ziet u een zwarte Chevy Avalanche op het marktpleintje, weet dan dat u van harte welkom bent voor een glas.

woensdag 20 oktober 2010

Jerrycan

De Fransen zitten weer eens zonder benzine of diesel, er wordt gestaakt. Nu is dat niet opzienbarend, Fransen staken altijd. Ditmaal gaat het over de pensioenleeftijd, maar vaak is de aanleiding absurd. Zo was er twee jaar geleden in Saint-Pompon geen ochtendkrant te krijgen en dat gedurende vijf maanden. De reden was dat de uitgever wilde overschakelen op computers. Jawel, op computers. Anno 2008 was de redactie nog steeds bezig met knip- en plakwerk. Dat de schaar en het tubetje pritt moest worden verruild voor een toetsenbord, dat ging de vakbond véél te ver. Vijf maanden geen krant was het resultaat. Een jaar of vijf geleden, in de buurt van Sarlat, wilde een kledingfabrikant 20% van zijn productie overhevelen naar Oost-Europa. Er kwam een staking van die maar liefst 2 volle jaren duurde. Daardoor ging de fabrikant failliet en stond iedereen op straat. In een interview beweerde de vakbondsleider dat hij gewonnen had... Opmerkelijk is dat slechts 3% van de Fransen lid is van een vakbond. Desondanks zijn de bonden heer en meester. De Fransen? Die laten alles gelaten over zich heen komen. Vandaag geen kant, morgen geen vliegtuig, overmorgen geen benzine? Iedereen haalt de schouders op en wacht op betere tijden. Het blijft een merkwaardig volkje.
Toen Obama zei "Yes we can", zeiden de Fransen "Yes weekend". De laatste week wordt "Yes we can" verbasterd tot "Jerrycan".

woensdag 13 oktober 2010

Méér recepten met kastanje


Vele mensen vragen me om méér recepten met kastanje. In het Zuid-Franse binnenland, waar de kastanje eeuwenlang volksvoedsel nummer één was, zijn ze à volonté te vinden. Welke buurvrouw ik ook spreek, allemaal kennen ze er meerdere. Hier volgen er een paar.

Beignets van kastanje

Benodigd voor 4 personen: 200 gram crème van kastanje of crème de marrons, 30 gram boter, 60 gram bloem, 2 eieren, 7 gram basterdsuiker, mespuntje zout.

De boter wordt met het zout aan de kook gebracht. Zodra de boter gesmolten is, wordt er de bloem bijgedaan. De pan blijft op het vuurtje terwijl de massa met een houten lepel goed wordt doorgeroerd. Tegen de tijd dat het deeg aan de pan dreigt te gaan plakken, wordt het eventueel nog aanwezige water afgegoten. Haal het deeg van het vuur en meng er het eerste ei goed door. Vervolgens het tweede ei. Het moet een mooi smeuïge massa worden. Hier wordt voorzichtig de kastanjepuree doorgemengd. Maak er bolletjes van en frituur deze in olie (160°C).

Marron-Orange

De Fransen hebben al lang geleden ontdekt dat de smaken van kastanje en sinaasappel mooi bij elkaar passen. De cake is daar een ideale drager voor.

Benodigd: 250 gram crème van kastanje, 100 gram bloem, 50 gram kastanjemeel, 100 gram boter, 2 eieren, zakje gist, potje yoghurt, fleur d'oranger (vloeibaar natuurlijk aroma van sinaasbloesem), 100 gram fijne geconfijte sinaasappelschil.

Laat de boter kleuren, voeg de crème toe en spatel goed door. Sla de eieren tot een luchtige struif en breng in de massa. Maak een mengsel van de beide meelsoorten en de gist en voeg samen met het aroma toe. Meng voorzichtig maar goed door en vul hiermee een platte bakvorm of verdeel over kleine cakevormpjes. Bestrooi met de geconfijte zestes en bak goudgeel af.

Lekkere pannekoeken

Wanneer je gelijke delen kastanjemeel en bloem mengt, heb je een ideale basis voor een lekkere crèpe.

Benodigd: 150 gram kastanjemeel, 150 gram bloem, 5 eieren, 1/2 liter volle melk, mespuntje zout.

Meng de beide meelsoorten met elkaar en voeg een beetje melk toe, gevolgd door de eieren en het zout. Breng daarna de rest van de melk etappegewijs in. Laat het beslag een uurtje op kamertemperatuur rusten en bak er op klassieke wijze pannekoeken mee.

vrijdag 8 oktober 2010

L'ancienne forge


Carine vroeg me om enkele foto's van de living die nu (muv het parket) helemaal klaar is. Hier zijn ze. Zoals u ziet, heb ik in september weer heel hard gewerkt.

dinsdag 5 oktober 2010

Plukkersmaaltijd 5


Plukkersmaaltijd 4





Plukkersmaaltijd 3





Plukkersmaaltijd 2





Plukkersmaaltijd (1)

In Saint-Pompon is de maaltijd die de druivenplukkers krijgen aangeboden, altijd rijkelijk. Ditmaal begon het met de tourain, de knoflook/uiensoep op basis van een gastrique en waarin véél brood is gestopt. De soep wordt besloten met de chabrol, hetgeen wil zeggen dat het laatste bodempje soep met rode wijn wordt vermengd. Dit geeft lichaamswarmte terwijl het bord weer proper is voor de volgende gang. Het eerste tussengerecht was een half meloentje met pineau. Dit drankje wordt plaatselijk gemaakt van rode wijn die met alcohol versterkt is en een beetje op port lijkt. Het tweede tussengerecht was legendarisch van smaak: de pot au feu. Hier is dit een koud zuur runderstoofgerecht. Vergelijk het een klein beetje met onze varkenskopbereiding. Het hoofdgerecht dan. Lekker kluiven aan een confit, de in eendenvet gekonfijte eendepoot. De begeleiding bestond uit versgeplukte bonen van het type Soissons. De magen waren nog niet helemaal gevuld, dus kwam er taart op tafel. En voor de liefhebbers ging wijnboer Christian met een pot pruimen rond. Let wel, het waren pruimen die zo'n twintig jaar op alcohol hadden gelegen. Vanzelfsprekend werd de hele maaltijd overgoten met véél wijn en pastis.


Hier een groot aantal foto's opdat u de sfeer kunt proeven.